"Μη μου το σύστημα τάραττε..."

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ*

Με την ανωτέρω ακριβώς λογική λειτουργεί, ή δεν λειτουργεί, η διάκριση των εξουσιών αλλά και η διασφάλιση της νομιμότητας στην Ελλάδα. Όταν η τήρησή τους δεν εξυπηρετεί το σύστημα, τα παραπάνω απλώς αγνοούνται, με την επίκληση της μόνιμης και αόριστης καραμέλας περί δημοσίου συμφέροντος. Όταν πάλι αυτό εξυπηρετεί τα ημέτερα συμφέροντα ή αποτελεί άλλοθι αποποίησης πολιτικών ευθυνών, το πολιτικό σύστημα επικαλείται και προασπίζεται τη "νομιμότητα" μέχρι κεραίας.

Οι περιπτώσεις της μη τήρησης της νομιμότητας δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ανάλυση. Αποτελούν καθημερινή πρακτική πλέον στην Ελλάδα του Μνημονίου. Όποτε η δικαστική εξουσία μπλοκάρει μνημονιακές, αντεργατικές και αντικοινωνικές επιταγές, απλώς παρακάμπτεται. Οι ενοχλητικές δικαστικές αποφάσεις πολύ απλά δεν εφαρμόζονται ποτέ (ακόμη και οι αμετάκλητες εξ αυτών). Πολλές φορές όμως συμβαίνει και το αντίθετο, με τις ίδιες φυσικά αντεργατικές βλέψεις και αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση των επιτυχόντων της προκήρυξης 9κ/2008 του ΑΣΕΠ. 900 περίπου πολίτες πέτυχαν απόλυτα αξιοκρατικά σε διαγωνισμό για την Αγροτική Τράπεζα. Μικρή μερίδα από τους επιτυχόντες διορίστηκε στην ΑΤΕ, ενώ οι υπόλοιποι κρίθηκαν ανεπιθύμητοι λόγω του προγραμματισμένου ξεπουλήματος της τράπεζας στην Πειραιώς. Η κρατική ΑΤΕ επέλεξε να μην τηρήσει τη νομιμότητα και δεν τους προσέλαβε ως όφειλε. Με τη σειρά της η εκτελεστική εξουσία τότε (τέλη του 2010), μέσω της νομοθετικής διαδικασίας και επιθυμώντας να χαρίσει χωρίς βάρη τη μεγαλύτερη κρατική τράπεζα στον Σάλλα, αποφάσισε να κάνει πάσα στο ΙΚΑ τους αδιόριστους του διαγωνισμού, χωρίς να τους αφήσει άλλη επιλογή. 450 περίπου εξ αυτών αναγκαστικά δέχτηκαν την τοποθέτησή τους στον ασφαλιστικό φορέα, όπου και στελέχωσαν τις βασικότερες υπηρεσίες του (συντάξεις, έσοδα, ΚΕΠΑ, κ.λπ.).

Όσον αφορά το ΙΚΑ όμως έτρεχε για περίπου 800 επιτυχόντες και οικείος διαγωνισμός (8κ/2008), ο οποίος είχε παγώσει με τις γνωστές μνημονιακές διατάξεις που επέβαλαν διορισμούς με το σταγονόμετρο. Μέρος των επιτυχόντων του, κρίνοντας ότι οι προσλήψεις τους ήταν μετέωρες και βλέποντας ταυτόχρονα την 9κ να απορροφάται στο ΙΚΑ, επέλεξαν -λογικά- να αντιδράσουν. Παρασύρθηκαν όμως (προφανώς) από διάφορους καλοθελητές και έπεσαν στην παγίδα να ακολουθήσουν ως τρόπο αντίδρασης την οδό του κοινωνικού κανιβαλισμού, προσφεύγοντας δικαστικά κατά των διορισμών της 9κ. Το αποτέλεσμα ήταν τέλη του 2012 να εκδοθούν από το διοικητικό εφετείο 10 αποφάσεις, άμεσα εκτελεστές, οι οποίες αφενός απέλυαν "εν μια νυκτί" από το ΙΚΑ τους διορισμένους της 9κ, αλλά και αφετέρου δεν ξεπάγωναν τις προσλήψεις τής 8κ. Αποφάσεις που ελέγχονται μεταξύ άλλων και για τη λογική τους, αφού δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε το δημόσιο συμφέρον (καθόσον στέρησαν στο ήδη υποστελεχωμένο ΙΚΑ εκατοντάδες άξιους υπαλλήλους) αλλά ούτε και τον κοινωνικό τους αντίκτυπο (αφού άνθρωποι αξιοκρατικά διορισμένοι και μη φέροντες καμία ευθύνη για το πρόβλημα -ακόμη και εγγυμονούσες, γυναίκες σε λοχεία, μονογονεϊκές οικογένειες και καρκινοπαθείς- βρέθηκαν ξαφνικά στον δρόμο, χωρίς μάλιστα καμία απολύτως κοινωνική μέριμνα, ενώ ταυτόχρονα δεν δικαιώθηκαν ως προς την πρόσληψή τους οι επιτυχόντες τής 8κ).

Σημαντικότερη όμως είναι η εφεξής στάση του κράτους απέναντι σε ένα κοινωνικό πρόβλημα που είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη. Μια στάση που οδηγεί στην πλήρη απαξίωση της πολιτείας στα μάτια του πολίτη. Η κυβέρνηση αφενός μεν επέλεξε, επικαλούμενη μια στρεβλή θεώρηση περί "νομιμότητας", να κρυφτεί πίσω από τις δικαστικές αποφάσεις, αρνούμενη να αναλάβει τις ευθύνες της για την πολιτική επίλυση ενός καθ' όλα πολιτικού ζητήματος. Αφετέρου δε, εκδίδει μια απολύτως διάτρητη υπουργική απόφαση που "ξεπαγώνει" τον διορισμό αριθμού επιτυχόντων της 8κ ίσου με τον αριθμό των απολυμένων της 9κ! Αποφασίζει δηλαδή ξεκάθαρα την ωμή -και καθ' όλα αντισυνταγματική- αντικατάσταση των καρατομημένων, πρακτική που αφήνει στα αζήτητα τους απολυμένους, νομικά μετέωρους όσους κληθούν προς διορισμό, στον αέρα τους λοιπούς επιτυχόντες της 8κ -δηλαδή την πλειονότητα- και το ΙΚΑ σε πλήρη απαξίωση και διάλυση.

"Μη μου το σύστημα τάραττε", λοιπόν. Ή, αλλιώς, όταν ο πολίτης γίνεται μπαλάκι και οι θεσμοί απαξιώνονται πλήρως μπροστά στα συμφέροντα των ημετέρων...

 

* Ο Γ. Γερμανός είναι υπάλληλος του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, επιτυχών και των δύο προκηρύξεων